روز های یک زن زمستانی

رو به تو سجده می کنم ، دری به کعبه باز نیست

بس که طواف کردمت ، مرا به حج نیاز نیست

به هر طرف نظر کنم ، نماز من نماز نیست

مرا به بند می کشی از این رها ترم کنی

زخم نمی زنی به من که مبتلاترم کنی

از همه توبه می کنم ، بلکه تو باورم کنی

قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد

تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد

عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیست

وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست