نفرت

کم پیش می آید از کسی متنفر شوم ، کم پیش می آید از تمام " ازت متنفرم " هایم منظوری دقیقا به همین معنی داشته باشم ، کم پیش می آید  آدم ها بتوانند آنقدر آزارم بدهند که لطف هایشان را فراموش کنم.

اما از تمام آدم هایی که در زندگی می شناسم افرادی هستند که گرچه از انگشت های یک دست کمترند اما وجودم را لبریز از نفرت می کنند ، آدم هایی که تجربه ی اول من در نوع رابطه ایی بوده اند که کنارشان آغاز کرده ام ، آدم هایی که روحم را فرسودند و قلبم را شکستند و آنقدر آزار دیده ام از رفتارشان که هیچ وقت از جانب من بخشیده نخواهند شد.

گاهی به یادشان می افتم ، دردآلود می شوم و بغضم می ترکد ، کاش روزی بشود که تمام این خاطرات لعنتی فراموشم شود کاش بشود پاکشان کنم و از یاد ببرم چنین آدم هایی در زندگی ام وجود داشته اند...