تهوع

هر چی فکر می کنم می بینم ما ایرانی ها به چند دلیل احمق و ترسوییم

یک اینکه هر چیز باربط و بی ربطیو به سیاست ربط می دیمو تهش که یکی انگشتشو بگیره سمتمون سریعا همه چیو تکذیب می کنیم ، دو اینکه تو همه چیز دنبال قسمت منفی برای نفی کردنش می گردیم ، تمام تلاشمونو می کنیم که ثابت کنیم یه چیز بد و به درد نخوره و معمولا هم این مسئله زمانی اتفاق می افته که یه چیز (حالا می تونه آدم باشه می تونه برنامه ی تلویزیونی باشه می تونه یه شی باشه می تونه یه شغل باشه) به طور مشخص محبوب باشه ، سه اینکه وقتی یه چیزی اتفاق می افته یا یه چیزی میبینیم انقدر به حاشیه ها ی اطرافش می پردازیم که اصل اون موضوع فراموش می شه ، کلا یادمون می ره الان این اتفاقی که افتاد این برنامه که پخش شد قصدش چی بوده ، هدفش چی بوده خودمونو می کشیم که داغ ترین شایعات و راجع به اون موضوع خاص بدونیم و معمولا هم شدیدا به شایعات دامن می زنیم و واقعا نمی دونم چرا انقدر ازش لذت می بریم !!!

یه نگاه به فیس بوک ایرانی ها بندازی قشنگ این قسمتو متوجه می شی

خیلی عیب های دیگه هم داریم که...خیر سرمون قشر تحصیل کرده ی جامعه ی خراب شدمون هستیم...و یه قرون هم سواد و شعور و فهم نداریم البته که سواد ، شعور و فهم نمیاره.

من کاری ندارم که کشورای دیگه ، مردم دیگه ، فرهنگ های دیگه چطورین ، اما ما بد آدمایی هستیم ، آدم هایی که از خودمون هستند با دلیل و بی دلیل تخریب می کنیم و از اینکار لذت می بریم...متنفرم از اینکه تو این کشور و کنار همچین مردمی زندگی می کنم ، تهوع آوره...