آدم های ساده بمیر

ما آدم ها یک بار به دنیا می آییم اما بارها میمیریم ، این را قبلترها هم گفته بودم. گاهی وقت ها ساعت را که نگاه می کنیم میمیریم ، گاهی اوقات تاریخ را به خاطر می آورم میمیریم ، گاهی وقت ها پشت چراغ قرمز میمیریم ، گاهی وقت ها سر یک پیچ یا روی راه پله یا با دیدن یک ضربدر قرمز یا بوییدن یک عطر یا در جریان یک حادثه بودن....

ما موجودات بیچاره ایی هستیم که محکومیم انگار به بارها مردن...

گاهی وقت ها دلتنگی ما را می کشد و یا بغضی که نه می رود نه به اشک می نشیند تنها می سوزاند و تو تنها نگاه می کنی...

زن های زمستانی ...نه این بار چیز خاصی دربارشان ندارم که بگویم ، زن های زمستانی هم به سادگی میمیرند...