زنی مانند تمام زن های این سرزمین که باد هیچگاه لا به لای موهاشان نمی پیچد
2011/11/21
آخرین برگ از ماه دوم
لبخند می زنی و من دوباره متولد می شوم ، چیزی انگار در من راه باز می کند ، جوانه ایی ایست شاید که بی خستگی در لایه های ابرآلود دلم نفوذ می کند...
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment